De Indonesische kunstenaar Aliansyah Caniago (1987, Tangerang/Indonesië) besloot een jaar na de zeer succesvolle afronding van zijn studie aan ‘Bandung Institute of Technology Faculty Art and Design’ om op dat moment te stoppen met schilderen. Hij vond dat hij door te schilderen te ver van de mensen in zijn omgeving afstond. Vanaf dat moment zocht hij naar manieren om kunst te maken in nauwe samenwerking met anderen. Hij ontwikkelde een eigen projectvorm, een combinatie van performances en installatie – kunst. Op basis van onderzoek en in nauwe samenwerking met de gemeenschap, ontwikkelt hij projecten waarin hij, aan de hand van historische rituelen en -kennis, nieuwe inzichten in het heden creëert. Vandaar de titel voor zijn solopresentatie in Bradwolff Projects: NOW.
Het project ‘Point of Return’, dat Caniago in 2014 in Ciburuy deed, laat zien hoezeer zijn werk daadwerkelijk over verandering gaat. Ciburuy is een vissersdorp een kilometer of twintig van zijn woonplaats Bandung vandaan. Het meer waar de vissers ooit voor hun levensonderhoud van afhankelijk waren, was echter sterk vervuild. De vervuiling werd veroorzaakt door een fabriek waar de meeste dorpelingen inmiddels werkten. Caniago restaureerde een oude vissersboot en trok hem samen met mensen uit de gemeenschap over land en asfalt naar Bandung. Een sluimerende ecologische en sociale ramp werd in één klap zichtbaar gemaakt voor de gemeenschap zelf én voor de betrokken overheden.
Vanaf dat moment ontwikkelde Caniago zonder uitzondering projecten waarin hij vorm geeft aan de acute sociaal – ecologische veranderingsprocessen in zijn omgeving. Ook zijn verblijf in Nederland staat in het teken van zo’n project. In NOW draait het hoofdzakelijk om migranten, de mensen die uit Indonesië naar Nederland kwamen en hier inmiddels generaties lang wonen. Waarin verschilt hun ‘Mooi Indië verhaal’ van de geschiedenis van Indonesië zoals hij hem kent? Hoe schilderen zij land en landschap af? Caniago keert de perspectieven om en onderzoekt wat identiteit kan zijn en welke rol Indonesië daarin speelt. Het resultaat zijn prikkelende, grensoverschrijdende beelden van wat wij menen te kennen en menen te zijn: een weerspiegeling van onszelf door de ogen van een ander.
Aliansyah Caniago studeerde in 2011 af aan het Institute of Technology Faculty Art and Design in Bandung, afdeling schilderkunst. Sindsdien nam hij aan diverse Artist in Residence projecten en performance workshops deel o.a. bij Boris Nieslony, Duitsland, Joan Jonas, Verenigde Staten en Lee Wen, Singapore. Op dit moment is hij betrokken bij de performance kunstopleiding van Melati Suryodarmo in Indonesië. Hij is een van de oprichters van het kunstcollectief Ruang Gerilya in Bandung en won meerdere prijzen met zijn werk, waaronder de Winner of Bandung Contemporary Art Award 2015 en de Top Honor Indonesian Art Award in 2015. In november 2017 wordt zijn werk gepresenteerd op de Biënnale van Jakarta, Indonesië.
Christine van den Bergh, curator van de expositie, leerde Aliansyah Caniago vorig jaar tijdens een werkbezoek aan Indonesië kennen. Ze is onder de indruk van de integere kracht van zijn werk en geïntrigeerd door zijn Indonesische blik op de gemeenschappelijk [post]koloniale geschiedenis: Caniago’s kennis van geschiedenis en rituelen, die hij inzet om de dialoog aan te gaan. Vandaar dat zij hem uitnodigde voor een solopresentatie in Bradwolff Projects en deelname aan het Artist in Residence programma BijlmAIR van het CBK in Amsterdam Zuidoost, in samenwerking met het Stedelijk Museum Amsterdam en Bradwolff Projects.