opening zondag 30 oktober 16.00 – 18.00 uur
16.30 uur lezing ilse van rijn, kunsthistorica
22 november 19.00 – 20.00 uur [geannuleerd – nieuwe datum volgt spoedig]
lezing alena alexandrova, cultuurtheoreticus
Geleid door het 19e-eeuwse gipsen dodenmasker La noyée de la Seine of l’Inconnue de la Seine toont Maartje Fliervoet in de tentoonstelling ‘Sehebenen’ een onderzoek waarbij een breed scala aan verbindingen wordt gelegd. Aan het eind van de 19e eeuw heeft het masker een schoonheidscultus veroorzaakt. De vrouw aan wie het gezicht heeft toebehoord, zou zich uit liefdesverdriet in de Seine hebben geworpen. Vanwege haar schoonheid en serene expressie zou in het lijkenhuis een afgietsel van haar gezicht zijn gemaakt. Deze Ophelia-achtige mythe blijft bestaan, ook al is zij later ontmaskerd; omwille van haar glimlach zou het masker nooit van een drenkelinge kunnen zijn geweest.
De tentoonstelling ‘Sehebenen’ is opgebouwd uit vier secties bestaande uit gevonden bronmateriaal en afbeeldingen/objecten die hieruit zijn ontstaan. Handgemaakte boeken, overhemden, afgegoten correctietekens, een wandkleed en andere stoffragmenten zijn verdeeld over de ruimte van BRADWOLFF PROJECTS. De verbindingen tussen al deze elementen zou je als ‘zichtvelden’ kunnen interpreteren.*
Het mysterie dat het dodenmasker heeft omgeven, heeft een vrij omvangrijke literaire productie opgeleverd waaronder verwijzingen van Maurice Blanchot en Rainer Maria Rilke. Fliervoet onderzoekt het egocentrisme in teksten die volledig voorbij gaan aan de vrouw achter het masker. Aan de ene kant wordt zij overgewaardeerd maar aan de andere kant speelt het eigenbelang van de schrijver die de mythe voor zijn eigen ideeën gebruikt.
In haar werk over Le Corbusier [Entropy, 2010], eigent Fliervoet zich gangbare perspectieven van de mannelijke ‘scheppende’ kracht toe; in ‘Sehebenen’ gebeurt dit door middel van appropriatie van handschriften en correctietekens van zowel Blanchot als Rilke. Beide schrijvers hebben bijgedragen aan de instandhouding van de mythe van l’Inconnue de la Seine door middel van idealisering. Daarnaast grijpt Fliervoet in ‘Sehebenen’ terug naar de paleolithische kunst als een vroege uiting van het [mimetisch] maakproces.
*”Sehebene” [‘zichtveld’, meervoud: ‘Sehebenen’] verwijst niet alleen naar een vlak waarop elementen kunnen samenkomen, maar ook naar het geïntegreerd raken van verschillende componenten zoals de vervlechting van figuur en achtergrond in een patroon. Dit Duitse woord duikt op in Spätrömische Kunstindustrie van Aloïs Riegl uit 1901 – een ‘emanciperende’ studie naar laatantieke decoratieve kunst. In ‘Sehebenen’ is dit vertaald naar het in elkaar opgaan van bronmateriaal en overige bijdragen.
Maartje Fliervoet exposeerde onder andere bij A.VE.NU.DE.JET.TE Institut de Carton en Wiels CAC, Brussel, Grimmuseum, Berlijn, Lokaal 01 Antwerpen, Kunstverein Göttingen en SKOR, Amsterdam. Ze is tutor bij het honoursprogramma ART and RESEARCH van de UvA en de Gerrit Rietveld Academie. Recentelijk sloot ze een werkperiode af bij het Frans Masereel Centrum, waar een deel van het werk dat bij BRADWOLFF PROJECTS wordt getoond, geproduceerd is. Andere residencies waaraan zij heeft deelgenomen zijn: Air Berlin Alexanderplatz [2013], Wiels CAC [2010], The Banff Centre [2005].
Maartje Fliervoet is initiatiefneemster van het onlangs opgerichte Manifold Books [manifoldbooks.tumblr.com].
Deze tentoonstelling is tot stand gekomen in samenwerking met BRADWOLFF PROJECTS, het Lectoraat Art & Public Space [LAPS] van de Gerrit Rietveld Academie .
Met speciale dank aan: Amsterdams Fonds voor de Kunsten, LAPS, Frans Masereel Centrum en het Mondriaan Fonds.